Ó Gheineasas go dtí an Revelation tá an Bíobla lán de chomharthaí rabhaidh agus tá siad i gceist ag Dia chun fir a dhíspreagadh ó fheirg dhosheachanta Dé má leanann fir ar chúrsa an pheaca. An bealach ar fad tríd an mBíobla i suíomhanna éagsúla agus ag frásaí éagsúla agus i bhfocail éagsúla, tugann Dia rabhadh do na fir. Toisc go n-insíonn an Sean-Tiomna dúinn nach bhfuil sásamh ar bith ag Dia le bás na n-aingidh, deir an Tiomna Nua linn nach bhfuil Dia sásta go n-imreofaí duine ar bith, ach go dtiocfadh gach duine chun aithrí, agus toisc nach é cuspóir Dé é agus cruthú an duine gur chóir an duine sin a chur i gcéill go hifreann, leanann Dia ar feadh a fhoilsithe go léir ag rabhadh fir. Agus agus muid ag druidim go caibidil 3 de na hEabhraigh, véarsaí 7 go 19, níl againn ach rabhaidh eile ó Dhia d’fhir neamhfhuascailte – fir ar chúrsa peacach – casadh ar Íosa Críost sula mbíonn sé ródhéanach.
Anois, lig dom ach beagán cúlra a thabhairt duit maidir leis an riachtanas soiléir seo atá le fáil againn sna véarsaí seo. Mar is cuimhin libh, scríobhadh leabhar na n-Eabhraích chuig pobal Giúdach – pobal Giúdach ar thug céad haspail agus fáithe áirithe cuairt orthu, agus a raibh an soiscéal cloiste acu faoi sheanmóireacht na n-aspal agus na bhfáithe sin. Chreid cuid acu go slánú. Chreid daoine eile, ach ní dhearna siad iad féin don chreideamh sin agus bhí siad crochta ar imeall an chreidimh, ach ní raibh siad sásta iad féin a dhéanamh, mar gheall ar eagla na géarleanúna agus grá a bpeacaí féin. Ansin ní raibh an tríú grúpa cinnte ar chor ar bith agus bhí siad ann díreach.
Mar sin nuair a bhreathnaíonn muid ar Leabhar na nEabhraise, ní mór dúinn a mheabhrú go bhfuil sé scríofa agus na trí ghrúpa ar fad san áireamh. Tá codanna de dírithe ar na Críostaithe nua sin. Tá codanna de dírithe ar na neamh-Chríostaithe sin nach bhfuil ag glacadh le haon ní i ndáiríre agus tá codanna de – an chuid seo, mar shampla – dírithe ar na neamh-Chríostaithe sin a bhfuil tuiscint intleachtúil acu, a bhfuil aithne acu ar an soiscéal, agus a bhfuil an ceart acu. ar imeall an chinnidh. Agus tá an sliocht seo a dtagaimid chuige anocht ar cheann de na sleachta criticiúla sin trína dteastaíonn ón Spiorad Naomh sluasaid mhór osnádúrtha a thabhairt d’aon duine atá ar imeall an chreidimh in Íosa Críost agus nach bhfuil fós tiomanta don chreideamh sin.
Agus, tá a fhios agat, tá go leor daoine mar sin. Is iomaí duine a d’fhreagair go hintleachtúil don soiscéal. Creideann siad é, ach níor thug siad iad féin riamh don chreideamh sin. Ní dheachaigh siad riamh an bealach ar fad i dtiomantas d’Íosa Críost, ag glacadh leis mar Shlánaitheoir agus mar Thiarna, ag aithrí óna bpeacaí, agus ag casadh chuige go hiomlán agus go hiomlán le croí. Agus is féidir liom deifir a chur leis sin chun an fhírinne a bheith ar eolas agus gan glacadh leis, tugann sé breithiúnas níos measa ar fhear ná gan a fhios a bheith aige go hiomlán agus gan glacadh leis.
Ní cheapann Dia go ndearna tú fabhar dó díreach toisc go dtaitníonn a shoiscéal leat. Go deimhin, má chloiseann tú é agus go bhfuil a fhios agat é agus go n-ardóidh tú go hintleachtúil chuige, ach nach dtiomnaíonn do chroí go deo é, ansin beidh an cúiteamh agus breithiúnas Dé ort i bhfad níos measa, i bhfad níos tromchúisí ná iad siúd ar éigean. chuala fiú ábhar an tsoiscéil. Agus dá dtugtar mórán tá mórán ag teastáil.
Agus mar sin tá véarsaí 7 go 19 mar rabhadh an Spioraid Naoimh don té a bhfuil aithne aige ar an soiscéal, a bhfuil aithne aige ar an bhfírinne, ach mar gheall ar ghrá an pheaca agus eagla na géarleanúna, nó cibé rud a d’fhéadfadh a bheith ann, nach bhfuil tiomantas aige féin don fhírinne sin. tá a fhios aige go bhfuil sé fíor. Tá sé mar go bhfuil tine in óstán agus tú ar an deichiú hurlár, agus na fir dóiteáin thíos ag béicíl, "Léim!" toisc go bhfuil líontán ar fáil b’fhéidir ar dhíon níos ísle, thart ar an gcúigiú hurlár. Agus féachann tú amach an fhuinneog agus i ndáiríre ní féidir leat a dhéanamh amach cé acu ba chóir duit muinín a bheith agat as na fir dóiteáin sin nó nach bhfuil. Ach tá an tine ag bogadh tríd an árasán agus níl a lán rogha agat. Ach seachas tú féin a thiomnú d’mhuinín na bhfear dóiteáin sin agus léim amach, is cúis imní duit a bheith in ann crochadh ar do chuid sealúchais, mar sin déanann tú greim orthu, ag súil gur féidir leat é a dhéanamh trí rith ar ais isteach agus ag dul síos an staighre, agus tú féin. 'ar ithe sa tine.
Bhuel, más mian leat an sliocht seo a chur sa chomhthéacs sin, seo é an Spiorad Naomh ag rá ag barr a ghutha, "Léim!" Sin véarsaí 7 go 19. Ní raibh a fhios agat go ndearna tú? Seo Spiorad Dé ag bogadh ar na croíthe sin agus á rá leo siúd a bhfuil eolas acu ar an bhfírinne, ach go fóill mar gheall ar a ngrá dá sealúchais nó mar gheall ar a ndíriú féin ar a gcumas féin agus a bpleananna féin ag déanamh amach a n-éalú féin. , agus faigheann siad amach nach bhfuil aon éalú mura léim tú de chreideamh iomlán tiomantas tú féin do Íosa Críost.
Tá eagla an-mhór ar an scríbhneoir Eabhraigh roimh na Giúdaigh seo mar gur chuala siad an soiscéal.
