An Fear Dall 's Ag caoineadh “Agus nuair a chuala sé gurbh é Íosa ó Nazarat a bhí ann, thosaigh sé ag caoineadh agus ag rá, A Íosa, a Mhic Dháiví, déan trócaire orm. Agus d'órduigh mórán é bheith ina thost: ach is mó go mór a ghlaoidh sé, A Mhic Dháiví, déan trócaire orm.” — Marcas 10:47-48. ACH ACH áit a bhfaightear Íosa Críost, is iontach a láithreacht. Na deisceabail, nuair a bhí Críost as láthair, bhí cosúil le caoirigh gan aoire, bhí siad foiled in argóint, agus fiú defeated i míorúiltí iarracht; ach chomh luath agus a rinne ár Slánaitheoir a chuma ina measc, d'fhill siad ar a neart buaite. Nuair a ghéilleann ginearál cróga go tobann chun tarrthála a chuid trúpaí maolaithe, cuireann fleasc a chróga capaill an crith ar a suaimhneas, agus claochlaíonn fuaim a ghutha ina laoch gach bó. Go dtaispeánfadh Captaen glórmhar ár slánaithe é féin i measc ár n-Eaglaisí, agus beidh glór áthas ar ár gcéimeanna. Ní bheidh aon ghá agat airí a mhalartú, nó a bheith ag iarraidh aicme níos fearr de Chríostaithe; na hoifigigh chéanna, agus na saighdiúrí céanna is leor chun buanna iontacha a bhuachan. Má bhíonn Íosa i láthair, athrófar na fir chomh mór sin, gur ar éigin a bheidh aithne agat orthu; líonfar iad le cumhacht ón airde, agus déanfaidh siad mórshaothair ina ainm agus trína neart. Ní hamháin go bhfuil fuinneamh diaga a láithreachta teoranta dóibh siúd atá cheana féin ina dheisceabail ag an Slánaitheoir; ach mothaíonn strainséirí, comharsana, slite beatha agus fiú beggars dall éifeacht a ghaire. Cloiseann an trodaire gan radharc seo an dea-scéal a théann Íosa de Nazarat thart, agus go díreach tosaíonn sé ag guí. A bhráithre, ní bheidh aon easpa croíthe guí nuair a bhíonn Slánaitheoir láithreach. Mura bhfuil tiontuithe sa bpobal, caithfidh sé a bheith mar nach bhfuil Críost ina chónaí ann trína Spiorad. Tá brón agaibh air, agus tá sé imithe; rinne sibh dearmad air, agus d'fhág sé sibh, chun bhur laige féin a chruthú, agus go bhfoghlaimeoidís a chumhacht a ghlóiriú san am atá le teacht. Má fhilleann an Tiarna go grásta ar a Eaglais, is minic a bheidh caoineadh na n-aithreacha, agus amhrán na ndaoine a fuair síocháin trí chreideamh ann, ag dul suas chun na bhflaitheas i gcrón beannaithe. Ó! go dtaispeánfaí an Tiarna Íosa i measc Eaglaisí ár linne seo! Tá go leor le caoineadh againn. Suíonn an míchreideamh é féin go fonnmhar i bpríomhshuíocháin na sionagóige. Itheann an Rómánsachas amach go rúnda na bunghnéithe atá inár reiligiún náisiúnta. Feidhmíonn an laitiúnachas mar leamhan ar fhoirceadal an tsoiscéil; cuireann neamhréireacht na beatha as do ghairm na diadhachta praiticiúla. A Thiarna, cá fhad, cé chomh fada! Má oibreoidh an Tiarna Íosa go grástúil inár measc trína Spiorad, is gearr go mbeidh ár n-eaglaisí teangeolaíocha athbheochana againn; beidh earráidí ag eitilt, de réir mar a iompraíonn na sciatháin leathair agus na ulchabhán iad féin chuig a n-áiteanna folaithe nuair a éiríonn an ghrian; agus bheir gach bláth milis de ghrásta Críosd a chumhrán beannaithe faoi thionchair fhial a ghathanna neamhaí. Gabhaim buíochas le Dia a bhí againn Íosa anseo. Is minic a bhí muid in ann a rá, "Tá Mac Dháiví ag dul thar." Tá sé anseo fós. Insíonn críonna críonna a aithníonn a láithreacht, agus a dhéanann cumha nuair a bhíonn sé as láthair, gur minic a fhaigheann siad é léirithe go binn anseo dóibh i seanmóireacht an Bhriathar, i mbriseadh an aráin, agus i gcomhluadar na hurnaí. Tá sé anseo anois; ach ó! ba mhaith linn a láithreacht a aithint níos iomláine; ba mhaith linn na tionchair dhiaga, cosúil le sruthanna ón Liobáin, a fheiceáil ag leasachán ár ngairdín go léir. Is mian linn Íosa a fheiceáil ag obair ar bhealach níos éifeachtaí chun na peacaigh bochta a bhrath a ngá atá aige, agus iad a tharraingt chuige féin. Comhoibríonn Providence i gcónaí le grásta i slánú na ndaoine tofa. Tá sampla de agat anseo. Ba é an deonú a thug an dall áit ar thug grásta Íosa Críost. B'fhéidir go raibh an Tiarna ag gabháil thar bráid, ach mura dtarlódh an dall seo a chomhnuidhe i Iericho, nó mura mbeadh an tráth áirithe sin ar thóir a ghairme d'iarraidh díreach ar an mbóthar ar leith ar a ndearna an Slánaitheóir máirseáil, ní dhéanfadh sé go deo. Chuala go raibh Íosa ag dul thart, dá bhrí sin nach mbeadh go deo ghlaoch air, agus ní bhfuair an leigheas is gá. Tugann Providence peacaigh faoi éisteacht an Bhriathar, agus bogann sé an seanmóir chun ábhair a roghnú a oireann dá n-intinn. Ullmhaíonn Probháid iad, mar a ullmhaíonn an céachta an ithir, agus treoraíonn grásta aigne an mhinistir chun an lámh a chaithfidh an cruithneacht a chraoladh ar an bpáirc. Táim buíoch dá lán agaibh go bhfuil sibh anseo ar maidin, mar tá a fhios agam go bhfuil “Íosa ag gabháil thairis;” agus gidh eadh go bhfuil sibh fós gan solas neamhdha, is cás é ar cóir dhaoibh buidheachas a thabhairt do Dhia, go bhfuair mórán radharc ann so ón dTighearna Íosa. B'fhéidir gur freasdal uatha é do thug ort teacht anso ar aon chor — guidhim-se an t-each bán ar a bhfuil Críost ag marcuigheacht, ag congnamh agus ag congnamh, go mbuaidh- fidh sé bua ar bhur n-anam anois. Ceadaigh dom, áfach, a mheabhrú duit go bhfuil freagracht i gceist lena leithéid de chás.