Cad iad do PHRÍOMHAÍOCHTAÍ? Braitheann do shlánú an-mhaith ar na tosaíochtaí a leagann tú síos i do shaol mar Chríostaí. An bhfuil a fhios agat conas tosaíochtaí a leagan síos? Nuair is gá roinnt rudaí a dhéanamh, an bhfuil tú in ann cinneadh a dhéanamh ar na cinn ba chóir a theacht ar dtús in ord tábhachta? Cuir i gcás go bhfuil tú i do shuí go síochánta i do sheomra suí ag féachaint ar an nuacht ar an teilifís. Go tobann tugann tú faoi deara go bhfuil an seomra ag líonadh le deatach. Tá do theach trí thine! Cad a dhéanann tú ar dtús? An dtéann tú síos ar do ghlúine agus an iarrann tú ar Dhia a chabhair chun an tine a stopadh? An nglaonn tú ar an roinn dóiteáin? An dtéann tú trí na seomraí eile i do theach le feiceáil an bhfuil ball éigin eile de do theaghlach gafa sa tine? An ritheann tú lasmuigh chun an píobán a fháil agus iarracht a dhéanamh an tine a chur amach? B’fhéidir go mbeidh na rudaí sin go léir riachtanach, ach cad a dhéanann tú ar dtús? Is í sin an cheist mhór! Gabhaimis sampla eile. Tráthnóna amháin, tá tú i lár an tí a phleanáil. Tá neamhord ar do sheomraí agus ní fhéachann tú féin ná baill eile de do theaghlach i láthair. Buaileann an fón. Is é d’fhostóir é. Deir sé leat go mbeidh sé thall i gceann cúpla nóiméad mar go bhfuil rud éigin tábhachtach aige le rá leat. Cad é an chéad rud ba chóir duit a dhéanamh? An gcuireann tú an teach in ord go tapa? An athraíonn tú do chuid éadaí agus an gcuireann tú rud éigin níos oiriúnaí don ócáid? An ndéanann tú seiceáil ar an gcistin le feiceáil an bhfuil rud éigin is féidir leat a thairiscint do do shaoiste nuair a thiocfaidh sé? Arís eile, b’fhéidir go mbeidh na rudaí seo go léir riachtanach, ach cad a chaithfidh tú a dhéanamh ar dtús? Is ceist í maidir le tosaíochtaí cearta a leagan síos. Tá ról mór ag tosaíochtaí inár saol. Tá dea-intinn againn go léir, an chuid is mó den am ar a laghad. Ach an rud a áirítear i ndáiríre is ea rún a fhorghníomhú ag an nóiméad cuí - an rud ceart a dhéanamh ag an am ceart. Mar a scríobh Solamh, tá am ann do gach rud faoin spéir (Eccl. 3: 1-8, Leagan Caighdeánach Athbhreithnithe ar fud). Tagann an fás ó fhoghlaim chun rudaí a chur ar dtús. Tosaíochtaí ceart agus mícheart An cuimhin leat scéal Martha agus Mháire, an bheirt deirfiúracha ar thug Críost cuairt orthu? Thaitin agus bhí meas mór ag an mbeirt deirfiúracha ar Chríost; rinne an bheirt acu an rud is tábhachtaí dar leo nuair a tháinig sé chun iad a fheiceáil. "Anois agus iad ag dul ar a mbealach, chuaigh sé [Críost] isteach i sráidbhaile; agus fuair bean darbh ainm Martha é isteach ina teach. Agus bhí deirfiúr aici darbh ainm Muire, a shuigh ag cosa an Tiarna agus a d’éist lena teagasc. Ach Martha tarraingíodh aird ar a lán fónamh ”(Lúcás 10: 38-40). Níl aon rud cearr le "mórán fónamh," an bhfuil? Glaoitear ar gach duine againn fónamh - ba é Críost Féin an seirbhíseach ba mhó ar fad. Sa chás seo, áfach, bhí tosaíochtaí i gceist. "A Thiarna, nach cuma leat gur fhág mo dheirfiúr mé chun fónamh ina haonar?" D'iarr Martha ar Chríost. "Inis di ansin chun cabhrú liom:" D'fhreagair Críost: "A Martha, a Martha, tá tú imníoch agus buartha faoi go leor rudaí; tá rud amháin riachtanach [ag an nóiméad seo]. Roghnaigh Muire" an chuid mhaith, nach dtógfar uaithi "(véarsaí 40-42) Díreach ansin, an rud ba thábhachtaí a d’fhéadfadh Muire agus Marta a dhéanamh ná éisteacht le teagasc Chríost. Nuair a ghlaoigh Críost ar a dheisceabail, chuir cuid acu leisce. Lean daoine eile é ar an bpointe boise toisc go raibh a gcuid tosaíochtaí díreach acu. Thit Síomón Peadar, mar shampla, “anuas ar ghlúine Íosa, ag rá,‘ Imigh uaim, óir is duine peacach mé ’” (Lúcás 5: 8). Cén fáth a ndúirt Peadar é sin? Mar gheall go bhfaca sé féin agus a chairde iascairí, cúpla nóiméad roimhe seo, míorúilt iontach a rinne Críost (véarsaí 4-7). Bhí a dtosaíochtaí ceart ag Simon Peter agus a chompánaigh. Ar chloisteáil do Chríost a rá leo, "'Ná bíodh eagla ort; feasta beidh tú ag breith ar fhir .'... d'fhág siad gach rud agus lean siad é" (véarsaí 10-11). Ní haon ionadh go raibh James, John agus Simon ina n-aspail ina dhiaidh sin! Mar sin féin, níor fhreagair gach duine an bealach a rinne an triúr fear seo. Ní raibh an tuiscint cheart tosaíochtaí ag gach duine. Mar shampla, d’iompaigh fear a chuir in iúl gur mhian leis Críost a leanúint uaidh nuair a chuala sé é ag rá, "Tá poill ag sionnaigh, agus tá neadacha ag éin an aeir; ach níl áit ar bith ag Mac an duine a cheann a leagan" (Lúcás 9:58). Dhiúltaigh fear eile tairiscint Chríost, ag maíomh go raibh air a athair a adhlacadh ar dtús (véarsa 59). Anois, cad atá cearr leis sin? Ní dhéanfaidh aon ní! Ach leag Críost tosaíochtaí an fhir díreach. Dúirt sé leis, "Fág na mairbh chun a mairbh féin a adhlacadh; ach maidir leatsa, téigh agus fógair ríocht Dé" (véarsa 60). Dúirt fear eile, nuair a glaodh air, le Críost, "Leanfaidh mé thú, a Thiarna; ach slán agam ar dtús leo siúd atá i mo theach" (véarsa 61). Arís, níl aon rud cearr le slán a fhágáil leo siúd a bhfuil grá agat dóibh. Ach bhí baint ag i bhfad níos mó leis an gcás áirithe seo. Ar dtús, níor tháinig Dia ar dtús ar liosta tosaíochtaí an fhir seo. Sa dara háit, is féidir leat mothú an bhróin a bhrath beagnach ina fhreagra. Ba chosúil go raibh aiféala air gur glaodh air ansin agus ansin agus b’fhéidir go raibh súil aige go gcuirfeadh a ghaolta ina luí air gan iad a fhágáil ar mhaithe leis an Soiscéal!

Seanmóirí ar neamh agus ar ifreann An bhfuil neamh agus ifreann fíor? Cén chuma a bheidh ar neamh? Cén chuma a bheidh ar lá an bhreithiúnais? Íoslódáil nó éist le seanmóirí le Alistair Begg faoin spéir, ifreann, agus lá bhreithiúnas Dé. Tá Sin Tromchúiseach, Tá Ifreann Fíor (Marcas 9: 42-48) - Tá cónaí orainn i gcultúr a d’fhás go neamhshuimiúil i leith an pheaca agus an nóisean go ndéanfaidh Dia ceartas naofa air. Ghlac Íosa an peaca dáiríre agus thug sé treoir sobering ar an gcaoi ar chóir dá lucht leanta an peaca a throid ina saol. Múineann Alistair Begg dúinn, cé go bhfuilimid slán i gCríost, nár cheart dúinn smaoineamh nach bhfuil oibleagáid orainn a thuilleadh cath a chur ar an bpeaca. Is féidir le neamhchinnteacht an bháis a bheith ina cúis mhór eagla, ach don Chríostaí, is é aiséirí Chríost gealltanas aiséirí an chreidmhigh. Sa teachtaireacht seo, cabhraíonn Alistair Begg linn ceithre fhírinne a mheas faoinár gcorp aiséirí i bhfianaise aiséirí Chríost. Agus an domhan ag iarraidh cúlú ó impleachtaí an bháis, ní mór dúinn ár súile a shocrú ar fhírinne Bhriathar Dé. Scríobh Pól a dhara litir chuig Tiomóid go práinneach toisc gur thuig sé go raibh a bhás gar, agus ba é an príomhchúram a bhí air fós ná seanmóireacht an tSoiscéil. Ag tabhairt aghaidh ar réaltacht an bháis, d’aithin Pól nár cuireadh amú a shaol, ach go raibh sé á dhoirteadh ar son Dé. Tá an cur chuige socair agus díreach seo i leith an bháis i gcodarsnacht mór lenár gcultúr comhaimseartha. Sa teachtaireacht seo spreagann Alistair Begg muid a mheas go leanann breithiúnas bás agus muinín a bheith againn i dtairiscint shlánaithe Chríost agus muid ag tabhairt aghaidh ar ár mbásmhaireacht féin. Nuair a chuir an t-aspal Pól fírinne Dé i láthair mhuintir na hAithne, níor choinnigh sé siar ó ábhair a d’fhéadfadh a bheith míchompordach - mar shampla, Lá Breithiúnais Dé atá le teacht. Tugann an fíoras gurb é ár gCruthaitheoir agus ár nAthair an Breitheamh ceart brí dár roghanna morálta agus don fhulaingt, agus tugann sé dúshlán dúinn ullmhú chun freastal ar an Lá inár gcroí agus inár saol féin. De réir mar a d’fhreagair Íosa ceist na Sadducees ’, taispeánann sé conas a chruthaigh na fíor-Scrioptúir a mhaígh siad a chreidiúint an t-aiséirí. Míníonn Alistair Begg má thabharfaidh eolas ar chumhacht Dé agus fírinne an Bhíobla léargas ceart do chreidmhigh ar a dtodhchaí ar neamh. Díreach mar a tharla i lá Pheadair, tá an domhan fós ag screadaíl ag gealladh go bhfillfidh Críost. Sa teachtaireacht seo, déanann Alistair Begg athbhreithniú ar thuairisc Peter ar Lá an Tiarna nuair a thabharfar breithiúnas ar gach duine agus nuair a dhéanfar na flaithis agus an talamh a athnuachan. Níl fócas Scripture ar ríomh cathain a tharlóidh na himeachtaí seo. Ina áit sin, tá Críostaithe le hullmhú do fhilleadh Chríost trí shaol naofa a chónaí i bhfianaise a bhfuil ar eolas againn agus trí ghlaoch ar ár gcairde agus ár gcomharsana chun creidimh sa Soiscéal.