Oscail do shúile Scrioptúr: Lúcás 24: 13-35 Achoimre: Mar a fheiceann tú: súile an chreidimh atá ag obair i gceart féach an domhan mar a d’fheicfeadh Íosa é. "Oscail do shúile" Lúcás 24: 13-35 RÉAMHRÁ (p) Anois an lá céanna sin bhí beirt aoire ag dul ó dheas go cathair Hebron, timpeall trí mhíle dhéag ó Bheithil, chun a gcuid caorach agus olann babhtála a dhíol. Bhí siad ag caint lena chéile faoi gach rud a tharla an oíche roimh ré. Labhair siad faoi aingil. Labhair siad faoi tithe ósta agus sciobóil. Labhair siad faoin bPáiste beag a rugadh. Agus iad ag caint agus ag plé na rudaí seo lena chéile, tháinig taistealaí suas i gcarbad agus marcaíocht in éineacht leo. Ní raibh sé seo neamhghnách, bóthar gnóthach a bhí anseo agus bhí sábháilteacht ann. Ina theannta sin, rinne na caoirigh dodhéanta don taistealaí dul thart. D'iarr sé orthu, "Cad atá á phlé agat le chéile agus tú ag siúl leat?" Sheas siad ina seasamh, a n-aghaidh ag bualadh. D’fhiafraigh duine de na haoirí, darb ainm Alan, "An cuairteoir tú go Beithil agus an ceantar máguaird agus nach bhfuil a fhios agat faoi na rudaí a tharla aréir?" "Cad iad na rudaí?" a d’fhiafraigh an taistealaí. “Maidir leis an rí a rugadh i mBeithil,” a d’fhreagair siad. "D'fhógair a lán aingeal é. Las siad spéir na hoíche agus é ag fógairt a bhreithe. Chuamar agus chonaiceamar an áit a luigh sé. Bhí sé ann, i stábla in aice leis an teach ósta. Bhí sé ann, i mbeatha umar. Thug a mháthair Mary agus Iósaef aire dó. " Dúirt an taistealaí leo, "Cé chomh amaideach atá tú, agus chomh mall intinne caithfidh tú a bheith ionam chun a chreidiúint gur rugadh stábla i stábla gan aon lucht freastail agus gan aon áibhéil." Agus thosaigh sé ag míniú do na haoirí bochta seo go léir faoi ionchais na ríchíosa toisc gur ríchíosa a bhí ann. “Déanta na fírinne,” a dúirt sé, “D’fhan mé ag an teach ósta sin aréir agus bhí mo chapaill sa stábla in aice leis an teach ósta. Ní fhaca mé rud ar bith de allmhairiú ar maidin. " “Tá a fhios againn go bhfuil sé aisteach a rá leat gur rugadh rí i scioból, ach tá sé fíor!” exclaimed the aoirí níos mó fós. Bhíomar ann aréir agus an leanbh agus an teaghlach ag fanacht sa stábla. Tá sé feicthe againn agus fianaise againn air! " Agus iad ag druidim leis an gcathair a raibh siad ag dul ann, ghníomhaigh an taistealaí saibhir ar an gcarbad mar a bheadh ​​sé ag dul níos faide. Ach ghríosaigh siad go láidir é, "Téigh ar ais agus féach an leanbh! Téigh agus féach an rí a rugadh!" Ní raibh an taistealaí cinnte an gcreidfeadh sé na haoirí seo, ach ghríosaigh siad níos mó é agus iad ag taisteal. Go gairid, chas sé a aghaidh ó thuaidh i dtreo Bheithil agus chaith a shúile ar na spéire. An é an fear sin a bhuail foireann na gcapall chuig an an charbad a bhí i gceist ar maidin mar bhí an chuma air go raibh sé suas ar feadh na hoíche agus an chuma air go raibh sé ag fanacht sa stábla? Ar cheart dó dul? An raibh na haoirí seo ag insint na fírinne? Dhún sé a shúile, chas sé, agus chuaigh sé ar a bhealach. Tá trastomhas thart ar 1 orlach ar shúil aosach agus tá thart ar 12 mhilliún fótoreceptors ann ar cealla éadrom-íogair iad agus sé matáin a ghluaiseann an sféar ocular chomh cruinn sin go ligeann sé don tsúil rudaí atá ag gluaiseacht a leanúint. Cosúil le ceamara, tá scairt ag an tsúil (ar a dtugtar iris), a n-oirfeadh a céim oscailte do ghile na timpeallachta. Bhí na gathanna solais a thrasnaíonn oscailt an iris, an dalta, dírithe roimhe seo le gníomh an choirne. Tá an lionsa criostalach freagrach as fócas an tsolais agus a innéacs athraonta agus déanann na matáin chúir é a choigeartú. Tar éis duit an greann vitreous a thrasnú (ní hé sin do chnámh greannmhar, ach cuid den tsúil), sroicheann an solas an reitine, membrane ina bhfuil 120 slat fótaisintéiseach agus 7 milliún cón fótaisintéiseach daite. Cruthaítear íomhá bun os cionn ar an reitine ar íomhá í a aisiompaíonn an inchinn. Tiontaíonn na slata agus na cóin an solas ina gcomharthaí leictreacha a tharchuirtear trí na cealla ganglionacha go dtí an néaróg snáthoptaice agus as sin sroicheann siad an inchinn. Fuaimeanna casta nach ea? Is é sin toisc go bhfuil sé. Is míorúilt de chruthú Dé é radharc an duine. Nuair a léigh mé an cur síos ar a dtarlaíonn nuair a fheiceann duine, sílim go bhfuil sé aisteach go bhfeicfidh duine ar bith againn ar chor ar bith! Caithfidh an oiread sin rudaí a bheith ceart do dhuine a fheiceáil agus d’fhéadfadh an oiread sin rudaí a bheith mícheart. Is cosúil mura n-oibríonn aon cheann de na slata nó na cóin nó na matáin sin go dtarlaíonn fadhbanna radhairc cearta. Is dócha go bhfuil lionsaí ceartaitheacha nó saincheist radhairc ag an gcuid is mó dínn anseo. De réir an CDC, chuaigh 67% de dhaoine i stát Florida chun gairmí cúraim súl a fheiceáil le bliain anuas (http://www.cdc.gov/brfss/index.htm). Tá imní ar an gcuid is mó dínn faoinár radharc súl. Is é sin toisc go bhfuil ár súile tábhachtach. Tá a fhios agat conas atá a fhios agam go bhfuil súile tábhachtach? Cad é an chéad rud a chruthaigh Dia? Taifeadann Geineasas 1: 1-5 dúinn, “I dtús chruthaigh Dia na flaithis agus an talamh.
​Bent Ifreann agus Ceangailte Ifrinn “Ní thiocfaidh sibh chugamsa, go mbeadh beatha agaibh.” - Eoin 5:40 Deir an Tiarna Íosa go soiléir linn gurb é an t-aon chúis amháin nach sábháladh duine ar bith ná nach bhfuil sé sásta a shábháil. Tá sé d'aon ghnó "Ifreann-lúbtha." NÍ sábhálfar é. In obair athbheochana, éisteann go leor leithscéalta leis an bhfáth nach sábhálfar daoine éagsúla. Déarfaidh duine amháin, "Tá an iomarca hypocrites san eaglais"; ceann eile, "Tá eagla orm nach féidir liom coinneáil amach" nó "Ní dóigh liom é," agus mar sin de. Is é fírinne an scéil, níl ach cúis ionraic-le-maitheas amháin ann nár sábháladh duine ar bith. Tugtar cúis amháin inár dtéacs i bhfocail Íosa Críost a dúirt, "Ní thiocfaidh sibh chugam, go mbeadh beatha agat." Tá daoine neamhshábháilte toisc nach bhfuil siad sásta teacht go Críost. Tá siad gan sábháil d’aon ghnó, ar shiúl d’aon ghnó ó Chríost agus Ifreann-lúbtha! I. IS SÁBHÁIL DO CHÁCH A. Dia Predestines Aon Duine a Damned Tamall ó shin labhair mé maidin Dé Domhnaigh amháin i séipéal Baisteach in aice le Charleston, Illinois. Braitheadh ​​cumhacht an Spioraid Naoimh sa tseirbhís iomlán. Tréimhse chuardaigh croí, aithrí, agus slánú a bhí ann. Nuair a tugadh an cuireadh chun teacht ar aghaidh go poiblí agus Críost a éileamh, tháinig seachtar. Ócáid shona a bhí ann, agus rinneamar lúcháir ar na daoine a sábháladh. Ach nuair a briseadh an tseirbhís as mo phost agus mé ar tí céim síos ón ardán, chuir fear le Bíobla faoina lámh cosc ​​ar mo bhealach. "Féach anseo," a dúirt sé liom go géar, "nach bhfuil a fhios agat go mbeidh tú cuntasach do Dhia as an gcuireadh a thug tú ar maidin? Ar an gcuireadh, thug tú cuireadh do gach duine caillte teacht ar aghaidh agus a bheith slán, agus seachtar. Anois. tá daoine réamh-mheasta go sábhálfar iad agus meastar go gcaillfear cuid acu agus nach féidir iad a shábháil is cuma cad a dhéanann siad! " Anois tá a fhios agam go bhfuil foirceadal predestination ann, ach tá a fhios agam freisin nach dtagann sé salach ar theagasc soiléir an Bhíobla go bhféadtar duine ar bith a shábháil atá toilteanach a shábháil. Deir Eoin 3:16, an véarsa is cáiliúla sa Bhíobla, go soiléir "nár cheart go n-imeodh gach duine a chreideann ann, ach go mbeadh an bheatha shíoraí aige." In Eoin 6:37 dúirt Íosa, "An té a thiocfaidh chugam ní chaithfidh mé aon chiall as." Insíonn Eabhraigh 2: 9 dúinn gur bhlais Íosa bás do “gach fear.” Deir Dara Peadar 3: 9 linn nach bhfuil Dia “toilteanach go n-imeodh duine ar bith, ach go ndéanfadh gach duine aithrí.” Is cinnte go bhfuil sé soiléir, mar sin, gur féidir duine ar bith a shábháil atá toilteanach a shábháil. Níl cúinne ag duine aonair nó grúpa daoine aonair ar shlánú. Bhí grá chomh mór sin ag Dia don domhan ar fad gur chuir sé bealach slánúcháin ar fáil do gach fear agus bean agus buachaill agus cailín, agus is féidir aon duine atá toilteanach a shábháil. Ar ndóigh, bhí a fhios ag Dia go mbeadh daoine ann a dhiúltódh Críost agus daoine eile a ghlacfadh le Críost. Bhí a fhios aige fiú roimh an am an cinneadh a dhéanfadh gach duine; agus ina mhaitheas agus a thrócaire, chinn Dia gur chóir go mbeadh gach duine a ghlacfadh le Críost lá amháin cosúil le Críost. Tá sé seo ráite go soiléir i Rómhánaigh 8:29: "A raibh a fhios aige roimhe seo, bhí sé ag tuar go mbeadh sé i gcomhréir le híomhá a Mhic, go bhféadfadh sé a bheith ar an gcéad leanbh i measc go leor deartháireacha." Tá sé beartaithe ag gach duine a ghlacann le Críost a bheith cosúil le Críost. Ach is ceist de do rogha féin d’aon ghnó an nglacann tú le Críost nó nach nglacann. Ní thuar Dia d’aon duine a bheith caillte. B. Féadtar Fiú an Vilest a Shábháil Níl daoine neamhshábháilte ach oiread toisc gur pheacaigh siad an oiread sin nach sábhálfaidh Dia iad. Labhair mé le fear i Fort Worth, Texas a mharaigh fear eile agus a bhí cinnte nach dtabharfadh Dia maithiúnas go deo do dhuine a raibh a pheaca chomh mór sin. Labhair mé le fear i Brainerd, Minnesota a d’inis dom faoi pheaca mór ina shaol a bhraith sé a d’fhágfadh go mbeadh sé dodhéanta é a shábháil. Tá go leor cailíní tar éis dul isteach sa pheaca scarlet agus mothaíonn siad nach bhfuil aon dóchas ann dá n-anamacha. Ach is é fírinne an scéil é: "Is focal dílis é seo, agus is fiú glacadh leis, gur tháinig Críost Íosa ar domhan chun peacaigh a shábháil; a bhfuilim i gceannas orthu" (I Tim. 1:15). Fuair ​​Críost bás chun peacaigh a shábháil! Dúirt Íosa é féin nach raibh aon ghá le dochtúir ó dhaoine, ach iad siúd a bhí tinn. Tháinig sé, a dúirt sé, chun na daoine gránna a ghlaoch chun aithrí. In Íseáia 1:18 léigh muid, "Tar anois, agus déanaimis réasúnú le chéile, a deir an Tiarna: cé go mbeidh do pheacaí chomh scarbhlach, beidh siad chomh bán leis an sneachta; cé go bhfuil siad dearg cosúil le corcairdhearg, beidh siad chomh olann. " In Eabhraigh 7:25 léimid go bhfuil Críost in ann gach duine a thiocfaidh chuige a shábháil, gan aird ar mhéid an pheacaigh.