Non potes abire cum IT' Durum est hominibus improbis rebus hodie effugere. Socer meus pro securitate firma laborabat et eius officium erat ut conductos capere conaretur qui furabatur. cameras occultas super operas poneret, ubi operarium furari posse putabant et in actu caperent. Num aliquid unquam evasisti? Fortasse puer crustulum sumpsisti et matrem tuam non invenisti. Forsitan ut adultus per laqueum celeritatis nimis celeriter expulisti nec te persequuntur. Forsitan fabulatus es de aliquo et non vocatus es ad rationem. Si ergo Deo credimus, etiam si cum his videmur abscessisse, hoc est quod nos non habemus. Numeri 32:23 dicit, "scias quod peccatum tuum te inveniat." Quod si verum est, peccatum et eius praesentiam in vita debemus attendere. I. Quomodo Deus peccatum videt? ADVERTISEMENT Praecipua causa non impunetur a peccato, quia Deus sanctus est, Deus omnia novit et peccatum odit. Luke 8:17 Monet enim, "Nihil enim occultum est, quod non reveletur, neque absconditum, quod non sciatur et veniat." Non solum Deus videt, sed quia sanctus est et peccatum odit, hoc faciet. Isaias VI sanctitatem Dei revelat. Esaias cum Deum vidit et quis esset intellexit, prorsus devastatus est propter antithesin inter sanctitatem Dei et suam sanctitatem. Proverbia 15:9 nos admonet: viam impiorum detestatur Dominus. Sed quid est quod Deus odit peccatum? Num solum Deus non placet, cum eius regulas frangimus vel paulo profundius quaerere debemus? Odit certe Deus, cum praecepta eius frangimus. Iac. II, 11: quicumque totam legem servaverit, offendat autem in uno, factus est omnium reus. Sed cum legitur Rom. XIV, 23 quod omne quod non est ex fide, peccatum est; et cum legitur Iacob. fac, peccata..." intellegimus plus esse ei quam iustam violationem regularum verborum. Credo, si peccatum inspiceremus ut simpliciter solveret ordinem regularum, Deum non intelleximus nec intelleximus quid sit peccatum. Peccatum consideramus ut regulas simpliciter frangamus, non intelleximus Deum non esse hominem cum tabula clipeorum et pincello notatione, cum deficimus: si peccatum in eo modo consideramus, semper quaerendum est, quid in eo sit. elenchum violavi ac non intelleximus quid vere Deus velit. Incipimus perspicere quomodo Deus peccare videat in Proverbiis 6:16-19 ubi legitur: Sex sunt quae odit Dominus, septem sunt abominabilia ei: oculos sublimes, linguam mendacem, manus effundentes sanguinem innocentem. cor machinans cogitationes pessimas, pedes veloces ad ruendum in malum, falsus testis, qui effundit mendacium et hominem suscitans dissensionem inter fratres ». Hic videmus peccatum esse malum interius, quod incipit in corde nostro. Nam de hoc manifeste apparet Matth. Deus peccat non solum ut regulae violationem, sed etiam malum quod in corde incipit et in viis nequitiae operatur. II. Gravitas peccati Sciensne unquam peccasti et tibi dixi, "Non est illud grave?" Valde nos tentat ne peccatum tamquam periculosum videamur, sed si Deus sanctus est et peccatum est magna culpa in corde nostro, non possumus ignorare. Peccatum grave est propter id, quod facit, et quid propter id fiet. A. Propter quid est Peccatum est gravissimum propter id quod est. Si non solum fractio regulae index, sed penitus contritio cordis, aliquid gravissime accipiendum est. Prima narratio in Bibliis, quae describitur ubi incipit peccatum, ostendit fundamentaliter peccatum esse inoboedientiam Deo. Deus dixit Adae et Evae ne comederent de ligno scientiae boni et mali. Id usquam facere voluerunt, et contra fecerunt. Quod ubi fecerunt, satis liquet non modo fractum esse imperium, quod contra Deum rebellaverit. Talis inoboedientia describitur in Exodo XXXIV: 7 ut "iniquitas, rebellio et peccatum", eoque ulterius significans actum esse contra cor ipsum ac voluntatem Dei, qui foedus cum Eo frangit. Apud Ioannem 16,9 legitur de opere Spiritus Sancti, qui iudicabit mundum, de peccato, quia homines non credunt in me... Videmus in hoc versu nexum esse inter peccatum et incredulitatem. . Si nos facere