Ny Hitomany Mafin'ilay Lehilahy Jamba “Ary rehefa reny fa Jesosy avy any Nazareta izany, dia niantso izy ka nanao hoe: Ry Jesosy, Zanak’i Davida ô, mamindrà fo amiko. Ary maro no niteny mafy Azy mba hangina, fa vao mainka niantsoantso izy ka nanao hoe: Ry Zanak'i Davida ô, mamindrà fo amiko. — Marka 10:47-48 . NA aiza na aiza ahitana an’i Jesosy Kristy, dia tena mahery tokoa ny fanatrehany. Ny mpianatra, rehefa tsy teo Kristy, dia tahaka ny ondry tsy misy mpiandry, resy tamin’ ny fifandirana, ary resy tamin’ ny fikasana fahagagana; fa raha vao niseho teo anivony ny Mpamonjy antsika, dia niverina tamin’ny heriny mahazatra izy ireo. Rehefa misy jeneraly be herim-po tampoka namonjy ny miaramilany voaroaka, ny fikotrokotroky ny kitron-tsoavaliny dia manome toky ny hovitra, ary ny feon'ny feony dia manova ny kanosa tsirairay ho mahery fo. Enga anie ny Kapiteny be voninahitry ny famonjena antsika hiseho eo anivon’ny Fiangonantsika, ary hisy horakoraka amin’ny laharantsika. Tsy mila mifanakalo mpanompo ianao, na maniry hahazo kilasy kristiana tsara kokoa; ny manamboninahitra iray ihany, ary ny miaramila iray ihany dia ampy hahazoana fandresena lehibe. Raha Jesosy no eo, dia hiova ny olona ka saika tsy ho fantatrareo; hofenoina hery avy any amin'ny avo izy ka hanao asa lehibe amin'ny anarany sy amin'ny heriny. Na ny herin’Andriamanitra amin’ny fanatrehany dia tsy voafetra ho an’ireo izay efa mpianatry ny Mpamonjy; fa ny vahiny, ny mpifanolobodirindrina, ny mpandeha an-tongotra, eny fa na dia ny jamba mpangataka aza dia mahatsapa ny vokatry ny akaiky azy. Nandre ny vaovao tsara fa nandalo i Jesosy avy any Nazareta, ary nanomboka nivavaka avy hatrany izy. Ry rahalahiko, tsy ho diso fanantenana ny fo hivavaka, raha misy Mpamonjy ankehitriny. Raha tsy misy fiovam-po ao amin’ny kongregasiona, dia tsy maintsy noho i Kristy tsy mitoetra ao amin’ny Fanahiny. Efa nampalahelo azy ianareo, ka lasa izy; nanadino Azy ianareo, ary nandao anareo Izy, mba hahazoanareo manaporofo ny fahalemenareo sy hianaranareo ny hanome voninahitra ny heriny amin’ny ho avy. Raha hiverina amin-katsaram-panahy ao amin’ny Fiangonany ny Tompo, dia ho tonga matetika ny fitarainan’ny fibebahana, ary ny hiran’ireo izay nahita fiadanana noho ny finoana Azy dia hiakatra any an-danitra amin’ny amboarampeo voatahy. Oh! fa hiseho eo anivon’ireo Fiangonana amin’izao vanim-potoana iainantsika izao ny Tompo Jesoa! Betsaka ny zavatra tokony hisaonantsika. Ny fijangajangana dia mipetraka amin'ny toerana ambony ao amin'ny synagoga. Ny Romanisma dia mihinana mangingina ny tena zava-dehibe amin’ny fivavahantsika. Ny latitudinarianisma dia miasa toy ny samoina amin'ny fotopampianaran'ny filazantsara; ny tsy fitovian'ny fiainana dia manala baraka ny asa fanompoana an'Andriamanitra. Tompo ô, mandra-pahoviana! Raha ny Tompo Jesosy no miasa amim-pahasoavana amin’ny Fanahiny amintsika, dia ho velona tsy ho ela ny fiangonantsika izay efa reraka; hanidina ny fahadisoana, tahaka ny ramanavy sy ny vorondolo mandeha any amin'ny fiereny rehefa miposaka ny masoandro; ary ny voninkazo mamy rehetran’ny fahasoavana kristiana dia hamoa ny hanitra ankasitrahany eo ambanin’ny fitaoman’ny taratra eny amin’ny lanitra. Misaotra an'Andriamanitra aho fa nanana an'i Jesosy teto. Matetika isika no afaka miteny hoe: “Mandalo ny Zanak’i Davida”. Mbola eto izy. Ny fo mino izay mahafantatra ny fanatrehany, ary mitomany rehefa tsy eo izy, dia milaza amintsika fa matetika izy ireo no mahita azy miharihary amin’izy ireo eto amin’ny fitoriana ny Teny, amin’ny famakiana ny mofo, ary amin’ny fiombonam-bavaka. Eto izy izao; fa o! te hahafantatra bebe kokoa ny fanatrehany isika; tiantsika ny hahita ny fitaoman’Andriamanitra, toy ny sakeli-drano avy any Libanona, izay manome zezika ny zaridainantsika rehetra. Irintsika ny hahita an’i Jesosy miasa amin’ny fomba mahomby kokoa amin’ny fanaovana izay hahatsapan’ny mpanota mahantra fa ilainy Izy, sy hitarihana azy ireo hanatona Azy. Miara-miasa amim-pahasoavana amin’ny famonjena ny olom-boafidy ny Fitondrana amin’ny fotoana rehetra. Manana ohatra momba izany ianao eto. Ny fitondran-tena no nitondra ilay jamba ho any amin’izay nitondran’ny fahasoavana an’i Jesosy Kristy. Mety ho nandalo ny Tompo, fa raha tsy nonina tao Jeriko io lehilahy jamba io, na raha tamin’izay fotoana izay dia tsy nanaraka ny fiangaviany nangataka teo amin’ilay lalana izay nalehan’ny Mpamonjy mihitsy izy, nandre fa nandalo i Jesoa, noho izany dia tsy nitaraina taminy na oviana na oviana, ary tsy nahazo ny fanasitranana ilaina. Ny Fitahiana dia mitondra ny mpanota ho eo ambanin’ny fihainoana ny Teny, ary manetsika ny mpitory teny hifidy lohahevitra mifanaraka amin’ny sainy. Ny Fitahiana dia manomana azy ireo, tahaka ny angadin’ny tany manomana ny tany, ary ny fahasoavana dia mitarika ny sain’ny mpanompo hanao toy ny tanana manipy ny vary eny ambonin’ny saha. Feno fankasitrahana ny maro aminareo aho fa eto ianareo izao maraina izao, satria fantatro fa “Jesosy mandalo;” ary na dia mbola tsy manana ny fahazavana avy any an-danitra aza ianareo, dia zavatra tokony hisaoranareo an'Andriamanitra izany, satria maro no efa nahita an'i Jesosy Tompo teto. Mety ho fitsinjovana tokana izay nitarika anareo ho tonga eto mihitsy izany — mivavaka aho fa mety ho ilay soavaly fotsy izay itaingenan’i Kristy, mandresy sy mandresy, mba hahazoany fandresena ao amin’ny fanahinareo ankehitriny. Avelao aho hampahatsiahy anao fa ny toe-javatra toy izany dia misy andraikitra.