Samenvatting: Een van de 'geheimen' van het leven in Christus is niet het valselijk claimen van heiligheid, maar eerder het weten dat we met al onze zonden kunnen omgaan door het te belijden, en te horen dat we vergeven zijn. Leven in vergeving…in Christus
Lukas 7:36-8:3
† IN JEZUS NAAM †
Aan u is het geschenk van barmhartigheid, liefde en vrede gegeven, dat van God onze Vader en onze Heer Jezus Christus komt. Met dat geschenk ontstaat de vrijheid om werkelijk te leven!
* Het verpletterende gewicht van zonde... en mislukking
Terwijl hij daar zit te luisteren, beginnen de woorden die hij hoort hem recht in zijn maag te raken. Zijn lichaam begint gespannen te raken en een beetje te zweten, terwijl gevoelens van schuld en schaamte hem proberen te overweldigen en toekomstige paniek veroorzaken. De woorden, zacht en vriendelijk uitgesproken, zijn krachtiger dan hij aankan, terwijl ze hem confronteren, alsof ze in zijn eigen ziel kijken.
Er wordt een vraag gesteld: “Wie van hen zal nu meer van hem houden?”
Simon vindt, in plaats van dat hij de vraag hoort die hem plaagt, een zogenaamde maas in de wet, iets waardoor hij zich nog wat langer kan verstoppen, zonder te beseffen wat hij zal missen. Zijn reactie probeert de schuld en de schaamte te begraven. ‘Degene, neem ik aan, voor wie hij de grotere schuld heeft kwijtgescholden.’
De druk is er nog steeds, en misschien, als hij Jezus de zonden van de vrouw hoort vergeven, begint hij zich misschien meer af te vragen over zijn zonde, vooral over de zonden die verborgen en begraven zijn, terwijl hij probeert zich ervan af te scheiden. Het soort zonden waar je net zo bang voor bent als mensen weten dat je ze hebt begaan, als voor de eeuwige gevolgen ervan. Vroeg hij zich in de schoenen van Simon af of iemand zou durven vragen hoe dit soort vrouwen ongehinderd Simons huis binnen kon lopen? Of zou iemand vragen hoe hij zich zo bewust was van wat voor soort vrouw zij was?
Terwijl Simon probeerde zijn zonden te bagatelliseren, zou hij de vreugde missen die de dame zou kennen, zou hij de zegen van de vrede missen, en nog veel meer. Dat in aanmerking genomen, en dit zal vreemd klinken, wens ik dat jullie allemaal meer de dame met twijfelachtige aard zouden imiteren, dan degene die beweerde een religieus man te zijn.
* De 10% illusie
Terwijl ik naar Simons antwoord kijk: Er zit iets in dat hart mist. De bedragen zijn eigenlijk allebei aanzienlijk: de 50 denarii is ongeveer 10 weken salaris van een gezin met een middeninkomen, de 500 ongeveer 2 jaarsalaris. Simon antwoordt juist, en Jezus zal hem laten zien dat hij gelijk heeft, door Simon zijn reactie ter vergelijking te laten zien.
Simon ziet zijn zonde niet zo belangrijk als die van haar, of in ieder geval de zonden en schulden die hij publiekelijk zal toegeven. Hij zou graag toegeven dat hij een tiende zondaar is als zij, want dat valt mee.
Dat is het probleem van de zonde: hoe meer we erin leven, hoe meer we de ernstige impact die het op ons leven heeft niet begrijpen. Hoe meer we toegeven aan een zondige levensstijl, hoe meer we er geen last van hebben, terwijl de zonde van anderen ons meer hindert.
Onze realiteit wordt opnieuw gedefinieerd naarmate zonde de norm wordt, en niet datgene waar we voor willen vluchten, waar we tegen beschermd willen worden, en voor Simon was dat het geval. Hij kon niet zien hoe groot de liefde van God voor hem was, omdat hij gefocust was op de diepten van de zonde van iemand anders. Het is gemakkelijk voor ons om onze zonden met die van iemand anders te willen vergelijken, alsof we op de een of andere manier beter zijn. We denken dat onze zonde alleen maar een spelletje speelt vergeleken met de verkrachters, moordenaars, overspelers en politici.
Maar zonde gaat niet over competitie, om te zien wie de heiligste kan zijn. Het gaat over een relatie – en waar Jezus zich op concentreert, als Hij zegt, wie het meest zal liefhebben. Dat is wat Simon over het hoofd ziet – het feit dat hij schulden heeft – ook al wil hij de hoogte van de schulden niet toegeven. Zelfs als zijn zondeniveau 10% bedraagt van de hoeveelheid zonde van de dame, is hij nog steeds een zondaar.
Hij heeft nog steeds een Verlosser nodig... iemand die hem van al zijn zonden zal redden.
En terwijl hij percentages berekent, en het brutogewicht van datgene wat hem verplettert... vindt ze vergeving...
* De 100% oplossing
In een brief aan zijn vriend en leerling Phillip Melancthon schreef Luther ooit dat als je gaat zondigen, zondig dan stoutmoedig. Velen hebben dit citaat uit de context gehaald en gebruikt als excuus om te doen wat ze willen. Maar Luthers citaat werd gemaakt in de context van het leven. Dat we direct met onze zonden moeten omgaan, in plaats van ons voor de gek te houden en ze te negeren. Hier is het volledige citaat:
Als u een prediker van genade bent, predik dan een ware en niet een fictieve genade; als genade waar is, moet je een echte en geen fictieve zonde dragen. God redt geen mensen die slechts fictieve zondaars zijn. Wees een zondaar en zondig stoutmoedig, maar geloof en verheug u nog stoutmoediger in Christus, want Hij overwint de zonde, de dood en de wereld.
Terwijl de dame knielde en haar tranen over de voeten van Jezus stroomden, had ze te maken met ware zonde. Volgens de Joodse wet zou de aanraking van iemand die zo immoreel is, degene die wordt aangeraakt, onrein maken, en toch stond Jezus toe dat ze hem aanraakte, en nog meer zou hij haar genade schenken, ware genade die haar zonde van haar zou wegnemen en wegsturen.
