Prédikun: Hvernig á að vaxa ríkulega í að elska hvert annað
Hvernig lærum við sem kirkja að elska hvert annað í einlægni? Hvernig þróum við menningu í kirkjunni okkar þar sem við berum náttúrulega bróður- og systurást hvert til annars? Hvernig lítur svona kirkja út? Í okkar vestrænu menningu, okkar einstaklingshyggju – hvernig verðum við kirkja full af fólki með kærleika í hjarta okkar til hvers annars? . Við vitum hvernig andstæðan við svona kirkju lítur út, er það ekki? Við höfum heyrt um hryllingssögur af klofningi kirkjunnar. Við höfum heyrt um trúaða sem skipta kirkjunni yfir litinn á teppinu, hvaða hlið píanóið á að fara á. Við höfum heyrt um trúaða sem kljúfa kirkjur vegna guðfræðilegra gæludýraáætlana - isma og eini. Ég myndi segja að svona kirkjur hafi ekki hugmynd um hvað það þýðir að hafa bróður- og systurást hver til annars, þær hafa ekki hugmynd um hvað það þýðir að elska (að aga hver annan). . Jæja prestur, við erum ekki svona kirkja - og ég er sammála því að við erum ekki svona kirkja - að minnsta kosti ekki á því stigi. En elskum við hvort annað virkilega? Höfum við þá væntumþykju sem þú myndir sýna systkini (bróður eða systur), hefur þú slíka væntumþykju til allra hér í þessari kirkju á staðnum? Nú, kannski þú gerir fyrir sumt fólk í þessari kirkju. En kannski er fólk í þessari kirkju sem þú hefur séð í mörg ár og ár og samt er það í rauninni enn ókunnugt þér. Þú þekkir þá ekki í raun og veru og þú elskar þá líklega ekki. . Spyrðu sjálfan þig þessarar spurningar - hvenær var síðast þegar Guð byrði hjarta þínu fyrir einhvern í þessari kirkju til að biðja eins einlæglega og hægt var fyrir þeim. Hefur þú einhvern tíma beðið þannig fyrir einhverjum í þessari kirkju? Hversu margir af fólkinu í þessari kirkju hefur þú beðið fyrir þannig? Af hverju heldurðu að það sé? . Nú er ég ekki að segja að þetta sé kærleikslaus kirkja - einmitt hið gagnstæða. Þú kemur mér stöðugt á óvart með ástinni sem þú sýnir - sérstaklega hvað varðar að gefa. En höfum við staðnað í ást okkar? Er ást okkar til annars að vaxa ríkulega? Hvernig nákvæmlega vill Guð að við elskum hvert annað? Hvernig förum við jafnvel að því að skapa slíka menningu í kirkjunni okkar? Viltu ekki vera hluti af kirkju sem er alltaf að skara fram úr og vaxa í ást? . Ég held að Páll segi kirkju Þessaloníkumanna hvernig á að gera nákvæmlega það í Fyrra Þessaloníkubréfi 4:9-12. . Ég vil í stuttu máli að þú munir eftir samhengi þessa hluta bréfs Páls. . 1 Þessaloníkubréf 3:10 KJV 1900 10 Nótt og dag biður þú ákaflega, að vér megum sjá auglit þitt og fullkomna það, sem á vantar í trú þína? Hvernig? . 1 Þessaloníkubréf 4:2 KJV 1900 2 Því að þér vitið hvaða boðorð vér gáfum yður fyrir Drottin Jesú. . Fyrsta röð boðorðanna sem Páll minnir þá á tengist hugmyndinni um helgun í v. 3-8. . 1 Þessaloníkubréf 4:3 KJV 1900 3 Því að þetta er vilji Guðs, helgun yðar, að þér haldið ykkur frá saurlifnaði. . Nú fer Páll að efni kærleika í v. 9-12. . Páll skrifaði Þessaloníkumönnum til að hvetja þá til að halda áfram að vaxa ríkulega í kærleika sínum til hvers annars. . Ástvinir, við verðum líka stöðugt að halda áfram að vaxa ríkulega í kærleika okkar til annars sem staðbundinnar kirkju. . Hvernig gerum við það? . Hvernig vaxum við alltaf ríkulega í ást okkar til hvors annars? . Páll sýnir okkur þrjú sannindi sem við verðum að trúa og framkvæma daglega ef við ætlum að halda áfram að vaxa ríkulega í kærleika okkar til annars. . I. Ef við ætlum að vaxa ríkulega í kærleika okkar til annars verðum við stöðugt að vera kennt af Guði að elska hvert annað (vs. 9-10a) . 1 Þessaloníkubréf 4:9–10 KJV 1900 9 En hvað snertir bróðurkærleikann þarftu ekki að skrifa yður, því að þér er sjálfum kennt af Guði að elska hver annan. 10 Og vissulega gjörið þér það við alla bræðurna, sem eru í allri Makedóníu, en vér biðjum yður, bræður, að þér fjölgi meira og meira. . A. Bræðraást hvert til annars er lífræn fylgifiskur þess að Guð kenndi hvort öðru að elska hvert annað (v. 9) . 1 Þessaloníkubréf 4:9 KJV 1900 9 En hvað snertir bróðurkærleikann þarftu ekki að skrifa yður, því að þér er sjálfum kennt af Guði að elska hver annan. . 9 Nú um bróðurást þú þarft engan til að skrifa þér, því að þér eruð sjálfir kenntir af Guði að elska hvert annað, . Mér finnst þetta ótrúlegt sem Paul Cay segir - um að koma fram við hvert annað af bróður- og systurást - ÉG ÞARF EKKI AÐ SEGJA ÞÉR NEITT! . Það þýðir að Þessaloníska kirkjan var svo heilbrigð kirkja, þau voru svo blómleg kirkja að allir trúuðu báru þessa systkini eins og ástúð til allra hinna trúuðu í kirkjunni. Það voru engir smellir eða skiptingar eða átök eða rifrildi! Páll sagði - þú ert nú þegar að gera það svo vel að ég þarf ekki að segja þér neitt! Það er merkilegt. Og það er einstakt!
