​Prédikun: Hvernig verður trúuðum breytt á örskotsstundu?



Hvernig verður trúuðum breytt á örskotsstundu?
Á þeim tíma munu allir sem trúa á Jesú, lifandi og dauða, breytast í hina hátíðlegu, eilífu líkama sem okkur hefur verið lofað. Dauðinn verður að eilífu horfinn. Dauðinn mun aldrei geta sært neinn aftur.




 
Til að fá skilning á þessari spurningu verðum við að skoða 1. Korintubréf 15:50-53. Við sem heild stöndum frammi fyrir ýmsum þvingunum. Það eru þeir einstaklingar sem hafa líkamlega, andlega eða tilfinningalega skerðingu sem eru sérstaklega meðvitaðir um þetta.

Ég lýsi því yfir fyrir yður, bræður og systur, að hold og blóð geta ekki erft Guðs ríki og hið forgengilega erfir ekki hið óforgengilega. Heyrðu, ég segi þér leyndardóm: Við munum ekki allir sofna, heldur munum við allir breytast - í fljótu bragði, á örskotsstundu, við síðasta lúður. Því að lúðurinn mun hljóma, dauðir munu rísa upp óforgengilegir og vér munum breytast. Því að hið forgengilega verður að klæða sig hinu óforgengilega og hið dauðlega ódauðleika (1. Korintubréf 15:50-53).

Sumt fólk gæti verið sjónskert; þó geta þeir séð betri nálgun á lífinu. Sumt fólk gæti verið heyrnarlaust en samt heyrir það fagnaðarerindið um Guð. Sumt fólk gæti verið veikt og halt, en samt getur það rölt í kærleika Guðs.

Þar að auki hafa þeir þann stuðning að þessar skerðingar eru bara tímabundnar, þær eru tímabundnar. Páll lætur okkur vita að allir trúaðir munu fá nýjan líkama þegar Jesús kemur aftur, og þessir líkamar verða án fötlunar, verða aldrei aftur veikir, slasast aldrei eða deyja. Þetta er vonin og traustið fyrir okkur að halda okkur við á þjáningartíma okkar.

Hvað þýðir „í augabragði“?
Það sem Páll er að segja okkur er að dauðlegur, syndugur og spilltur líkami okkar getur ekki farið inn í Guðs ríki. Þessi jarðneski líkami verður að líða undir lok eins og við kristnir menn, þeir sem trúa og þiggja Jesú Krist sem Drottin og frelsara munu erfa nýjan líkama sem er laus við alla synd, sorg, veikindi og dauða.

Merking þessara orða er lögð áhersla á með fyrsta innskot Páls: „Nú segi ég þetta, bræður“ (v. 50). Einn er að taka óvenjulega athugasemd hér "að hold og blóð geta ekki erft Guðs ríki, né erfir hið forgengilega hið óforgengilega" (v. 50).

Páll vísar til fólksins sem mun lifa á hvaða tímapunkti sem Kristur mun koma aftur til jarðar. "Held og blóð" voru venjulega notuð til að tákna lifandi. "Erfa" merkir að fá, hafa og miðlar ekkert óalgengt trúarlegt mikilvægi hér. Bæði lifandi og dauðir munu ganga í gegnum breytingar við endurkomu Jesú Krists; lífinu verður breytt; hinir dauðu munu rísa upp.

Páll er að boða: „Sjá, ég sýni þér leyndardóm“ (v. 51). Hér er hann að segja lesendum að hlusta á sig og að hann hafi eitthvað sem er sérstaklega mikilvægt að segja. Þetta er önnur skipun sem kemur á óvart. Hann er að afhjúpa leyndardóminn um hvernig spilltur, stundlegur mannslíkami okkar gæti ef til vill komið að eilífu með Guði.

Einfalda svarið er að þeir geta það ekki, burtséð frá því hvort þeir eru líkamar trúaðra sem hafa tryggt hjálpræði með trú á Krist. Sérhver endurfæddur kristinn mun breytast úr eðlilegum mannslíkama í hinn fræga himneska líkama.

Þetta mun allt gerast þegar Kristur kemur aftur fyrir börn sín, eins og hann sagði í Jóhannesi 14:2-3. Hinir dánu í Kristi munu fyrst rísa upp í nýjan himneskan líkama og við sem erum á lífi og eftir munum verða gripin til móts við þá í loftinu og umbreytast líka.

„Við munum ekki allir sofa“ (v. 51) boðar að kristnir menn sem eru á lífi á þeim degi muni ekki deyja en þeim verður breytt strax. Lúðrablástur mun kynna nýja himininn og nýja jörðina.

Gyðingaþjóðin myndi skilja merkingu þessa þar sem stöðugt var blásið í lúðra til að flagga upphaf ótrúlegra atburða og annarra óvenjulegra tilvika (4. Mósebók 10:10). Þetta er það sem kallað er endurkoma Krists. Páll var ekki að gefa í skyn að það væri að fara að gerast á þeim tíma.

Þessi umbreyting verður samstundis, „á augnabliki, á örskotsstundu“ (v. 52). Það hefur verið nefnt „á örskotsstundu“. Þetta mun gerast svo hratt að það stangast á við hvers kyns mælingar sem hægt er að hugsa sér. Það mun gerast svo hratt að enginn mun hafa tíma til að segja: „Jesús er hér! Þarna er hann!" Sá tími er ómældur.

Hvernig ættu kristnir menn að bregðast við þessari breytingu?
Páll segir að „breyting“ muni sameinast með lúðrablásturshljóði, eitthvað sem oft tilkynnti nærveru Guðs í Ritningunni. Þessi síðasti trompet táknar niðurstöðu, endalok á einhverju sem hefur átt sér stað.

Þessi lokalúðrhljómur mun einnig tilkynna að börn Guðs verði aldrei aftur einangruð frá honum. Þessi lúðrablástur er köllun Drottins til alls mannkyns þegar hann kallar hina dánu til lífsins. Jesús talaði við manninn sem hafði dáið og hafði verið í gröfinni í fjóra daga.