Quomodo credentes in ictu oculi mutabuntur? In illo tempore, omnes qui credunt in Jesum, vivos et mortuos, in celeberrima mutabuntur corpora, quae nobis promittuntur sempiterna. Mors tua in aeternum abibit. Mors nunquam quenquam denuo nocere poterit. Quomodo credentes in ictu oculi mutabuntur? Ad intelligentiam huius quaestionis colligendam, videndum est 1 Cor 15, 50-53. Nos ex toto, varias cohiberi. Sunt homines qui debilitates corporis, mentis, vel animi motus habent, qui hoc maxime meminerunt. Dico vobis, fratres, quia caro et sanguis regnum Dei possidere non possunt, neque corruptibile incorruptibile possidebit. Audi, mysterium dico: Non omnes dormiemus, sed omnes immutabimur, in fulgore, in ictu oculi, in novissima tuba. canet enim tuba, mortui resurgent incorrupti, et nos immutabimur. Oportet enim quod corruptibile incorruptelam induat, et mortale immortalitate (1 Corinthians 15:50-53). Ut nonnulli condimentum minuatur; meliorem vero accessionem ad vivendum videre possunt. Quidam homines difficiles sunt ad audiendum, sed tamen possunt audire Evangelium Dei. Ut aliqui sint infirmi et claudi, tamen possunt ambulare in amore Dei. Habent autem adminiculum quod illa incommodiora sunt sicut transitoria, sed temporalia. Paulus permittit ut omnes credentes nova corpora tradentur quando Iesus redierit, et haec corpora sine impedimento erunt, numquam iterum aegrotare, numquam laedi aut mori. Haec est spes et fiducia nobis ut in nostro tempore aerumnis haereamus. Quid utrum 'in ictu oculi' sit? Quod Paulus dicit, mortale, peccatum, ac corruptum corpus in Regnum Dei ingredi non posse. Hoc corpus terrenum praeterire debet sicut nos christiani, qui credentes et suscipientes Iesum Christum Dominum ac Salvatorem, corpus novum, ab omni peccato, dolore, aegritudine et morte liberatum, possidebunt. Horum verborum significatio prima Pauli interiectione emergit: "Hoc autem dico, fratres" (v. 50). Rariter hic notandum est: "Caro et sanguis regnum Dei possidere non possunt, neque corruptibile incorruptibile possidebit" (v. 50). Paulus allusit ad populum habitantem in quacumque parte Christus in terram veniet. Caro et sanguis consueverunt significare vivum. "Haerere" significat obtinere, habere, et hic nullum religionis momentum importare. Vivi autem et mortui convertentur in adventu Iesu Christi; vivos mutabitur; mortui resurgent. Paulus annuntiat: "Ecce mysterium vobis ostendo" (v. 51). Lectores hic monet eum audire et habere aliquid quod maxime refert. Aliud mirum decretum. Mysterium detegit arcanum quomodo corrupta corpora humana temporalia fortassis intrent in aeternum apud Deum. Simplex est, quod non possunt, quantumcumque illa corpora sint credentium, qui per fidem in Christum salutem procuraverunt. Omnes et singuli christiani a consueto corpore humano ad celebrandum corpus caeleste mutabuntur. Hoc autem totum fiet quando Christus redit ad filios suos, sicut dixit Io. Mortui in Christo primum resurgent in novum corpus coeleste, et nos qui vivimus et manemus, excipiemur obviam illis in aere et transfigurabimur etiam. « Non omnes dormiemus » (v. 51) proclamat Christianos, qui eo die vivunt, non esse morituros, sed statim mutabuntur. Flatus tubae Novum Caelum et Novam Terram introducet. Cuius rei sensum populus Iudaeorum comprehendebat, cum tubae assidue canerentur ad initium incredibilium eventuum et occasiones eximiae (Num. X, 10). Hoc est quod dicitur secundus adventus Christi. Paulus non intellegebat tunc futurum esse. Haec mutatio in instanti erit, "in momento, in ictu oculi" (v. 52). Relatum est ut "in ictu oculi." Hoc tam celeriter fiet ut quamlibet speciem mensurae quae cogitari possit deficiat. Tam celeriter fiet, ut nemo tempus dicat: “Jesus adest! Ibi est!" id tempus immensum est. Quomodo Christiani huic mutationi respondeant? Paulus dicit, "mutatio" adiungi tubae sono, quod saepe in Scripturis Dei praesentiam annuntiavit. Haec tuba ultima significat conclusionem, terminationem rei gestae. Haec tuba finalis sonus etiam annuntiabit filios Dei ab Ipso numquam secerni. Tuba illa est vocatio Domini omnibus hominibus sicut mortuos ad vitam vocat. Jesus locutus est hominem, qui mortuus fuerat, et in monumento fuerat per quatuor dies, Lazarus exi.