Concio: Aeternitas Spiritum Abest: Ubi Eum Impendes?

Cum ultimum spiritum duxeris, quo ibis? Non aperte loqui volo, sed tempus veniet cum unusquisque nostrum ultimum spiritum ducat. Inevitabile est et nemo nostrum scit quando aut quomodo vita nostra finietur. Quamquam hic modus tristis incipiendi articulum interretialem videatur, re vera est articulus qui spem et bona nuntia offert!

Aeternitas spiritum abest. Quaestio mea tibi est: ubi eum impendes? Multi credunt hanc vitam in terra esse rem totam. Diligenter laboramus ut res quas desideramus emamus, ut domos pulchras, currus elegantes, modas novissimas... sed num haec omnia vere valent? Videtur hic in Terra valent.

Cum nominibus vivere est oblectamentum gratum multorum. Sed quid revera nobis prodest haec omnia possidere? Saepe nos ad simpliciter plus desiderandum ducit. Et hoc desiderium nos impedire potest quominus thesauros qui nos in Caelo exspectant revera quaeramus.

Menses vitae meae praeteriti mihi in memoriam revocaverunt nihil ex his quae supra memoravi vere magni momenti esse. Quod maxime interest est scire me Deum amantem habere qui mihi optima vult et me permittet tempora difficilia superare ut me propius ad Eum adducat.

Iterum atque iterum mihi commemorandum fuit omnia quae habeo esse quia Deus me eis benedixit. Et veritas est, Ille ea quovis momento auferre potest, quia denique omnia Eius sunt... etiam vita nostra.

Historia Iob

In libro Iob, Deus permisit Satanae fidem Iob tentare. Iob omnia habebat: familiam, amicos, salutem, et divitias... omnia quae umquam desiderare posset. Et cum omnia ablata essent, numquam de fide sua paenituit, quia sciebat:

"...Nudus egressus sum de utero matris meae, et nudus revertar. Dominus dedit, et Dominus abstulit; sit nomen Domini benedictum." (Iob 1:21)

Fortasse quaeras…cur Deus amans permitteret fidelem suum sectatorem tales tribulationes tolerare? Credo id saltem ob duas causas fuisse:

1. Deus omnia scit et quomodo quaeque res eventura sit.

Deus sciebat Iob fidem non amissurum. Sciebat, quidquid Satanae permitteret eum perferre, Iob firmum in fide sua mansurum nec permissurum Satanae cor et animam eius vincere. Hoc magni momenti est omnibus qui per tribulationes et tribulationes patiuntur, quia in fine historiae Iob, Deus omnia pro Iob perfecit et eum abundanter benedixit:

"Postquam Iob oravit pro amicis suis, Dominus fortunam eius restituit et ei duplum dedit quam prius habuerat. Venerunt omnes fratres et sorores eius et omnes qui noverant eum antea et comederunt cum eo in domo eius. Consolati sunt eum et consolati sunt super omni malo quod intulerat Dominus super eum, et dederunt ei singuli nummum argenteum et anulum aureum. Benedixit Dominus posteriorem partem vitae Iob magis quam priorem. Habuerunt ei quattuordecim milia ovium, sex milia camelorum, mille iuga boum et mille asinas. Natae sunt etiam septem filii et tres filiae." (Iob 42:10-13)

2. Iob inspiratio aliis futurus erat

Multis, me incluso, historia Iob inspirans est. Historia eius est admonitio fidem in Deum habere, praesertim temporibus difficilibus, tam magni momenti esse. Meminisse Deum semper praesto esse, quidquid accidat, nobis singulis constanter admoneri debet.

"Fortis esto et virilis esto. Noli timere neque paveas ad oculos eorum, quia Dominus Deus tuus tecum erit; non te derelinquet neque derelinquet." (Deuteronomium 31:6)

Quod Maxime Interest

Historiam Iob ob multas causas commemoro. Sed potissimum, ut confirmem Deum nos amare. Numquam nos deseret. Quia Deus amoris est, desiderat ut aeternitatem cum eo degamus. Hic sumus per breve tempus (in linea temporali Dei) et quod cum vita nostra facimus ei gloriam dare debet. SED... electionem facere debemus.

Aut ei servire, in eo confidere et ei vivere potius quam rebus huius mundi possumus; aut bonitatem eius, amorem eius et promissionem vitae post mortem in paradiso cum eo et Iesu actae repudiare possumus. Ea electio nobis incumbit. Nobis ipsis statuendum est quid maxime interest.

Num res quas in terra habemus revera tam magni momenti sunt? Num melior, praestantior positio maioris momenti est quam tempus cum liberis tuis agere? Num vestes designatas gerere te vere pulchriorem facit? Omnes scimus res materiales nobiscum portari non posse, cur igitur tam magni momenti sunt?

In Sermone in Monte, Iesus de possessionibus terrestribus loquitur:

"Nolite vobis thesaurizare in terra, ubi tinea et vermes delebunt, et ubi fures effodiunt et furantur. Recondite autem vobis thesauros in caelo, ubi tinea et vermes non delebunt, et ubi fures non effodiunt et furantur. Ubi enim thesaurus vester est, ibi et cor vestrum erit." (Matthaeus 6:19-21)