خطبه: خدا قادر به انجام هر کاری است
پیدایش ۱۸:۱-۱۶
ارمیا ۳۲:۱۷ "ای خداوند، تو آسمان و زمین را با قدرت عظیم و بازوی بلند خود آفریدی و هیچ کاری برای تو دشوار نیست."

خدا وقتی ابراهیم صد ساله بود، نزد او آمد و به او گفت که به او و سارا پسری خواهد داد. اسحاق در نود سالگی سارا از آنها متولد شد. خدا در آیه ۱۴ از ابراهیم این سوال را پرسید: "آیا چیزی برای خداوند دشوار است؟" پاسخ: نه، خدا می‌تواند هر کاری انجام دهد!

هیچ راهی برای اندازه‌گیری تعداد مشکلات، سختی‌ها، دل‌شکستگی‌ها و سختی‌هایی که امروز در اینجا وجود دارد وجود ندارد، اما می‌خواهم به شما اطمینان دهم که هیچ کاری برای خداوند دشوار نیست.

اول. هیچ کسی نیست که خدا نتواند نجات دهد.

(اول تیموتائوس ۱:۱۵) "این سخنی امین و شایسته پذیرش کامل است که مسیح عیسی به جهان آمد تا گناهکاران را نجات دهد؛ که من بزرگترین آنها هستم."

الف. شهادت شخصی پولس.

۱. او گفت که شرورترین فرد جهان قبلاً نجات یافته است.

۲. اگر خدا قبلاً "رئیس گناهکاران" را نجات داده است، پس هر کسی می‌تواند نجات یابد.

۳. هیچ روحی برای خدا سخت نیست که نجاتش دهد.

۴. تسلیم نشوید، فقط به دعا ادامه دهید و به خدا اعتماد کنید تا آنها را نجات دهد.

ب. شما چطور؟

۱. شیطان می‌خواهد شما باور کنید که این کار غیرممکن است.

۲. او می‌خواهد ما برده گناه بمانیم.

۳. خدا می‌خواهد ما را آزاد کند!

۴. پطرس به ما می‌گوید که خدا نمی‌خواهد کسی هلاک شود.

۵. به دزد روی صلیب نگاه کنید.

الف. تنها چیزی که او را از دزد دیگر متفاوت می‌کرد.

ب. او ایمان خود را به عیسی مسیح قرار داد.

ج. این همان چیزی است که در زندگی هر کسی تفاوت ایجاد می‌کند.

ج. آیا چیزی برای خداوند سخت است؟

1. آیا افرادی وجود دارند که خداوند نتواند آنها را نجات دهد؟

2. نه، هیچ چیز برای خداوند سخت نیست.

3. او می‌تواند زندگی شما را تغییر دهد.

4. او می‌تواند کسی را که برایش دعا کرده‌اید نجات دهد.

5. هیچ روحی برای خدا سخت نیست.

2. هیچ سختی وجود ندارد که خدا نتواند آن را اصلاح کند.

لوقا 1:37 "زیرا با خدا هیچ چیز غیرممکن نخواهد بود."

الف. اغلب اوقات، خدا ممکن است اجازه دهد سختی‌های خاصی بر سر راه ما قرار گیرند.

1. او ممکن است این کار را انجام دهد تا ما را از رخوت و بی‌تفاوتی بیرون بیاورد.

2. او ممکن است این کار را انجام دهد تا ما را برای نبردهای آینده تقویت کند.

3. او ممکن است از آن برای کار در زندگی دیگران استفاده کند.

4. اما مطمئن باشید که...

ب. هیچ چیز از دست خدا خارج نمی‌شود.

1. هیچ چیز نمی‌تواند بدون اطلاع خدا به ما برسد.

۲. بیماری یا کسالت شخصی؛ مشکلات خانوادگی؛ مشکلات شغلی؛ همه اینها و بسیاری موارد دیگر.

۳. خدا از آنچه برای ما اتفاق می‌افتد آگاه است.

۴. هر از گاهی باید به خودم یادآوری کنم که خدا دانای کل است... او می‌داند چه اتفاقی می‌افتد!

۵. و او هنوز هم همه چیز را تحت کنترل دارد!

ج. او نه تنها می‌داند چه اتفاقی می‌افتد... او قادر است اوضاع را مدیریت کند!

۱. به عظمت عبور بنی‌اسرائیل از دریای سرخ روی زمین خشک فکر کنید.

۲. نزدیک به ۳ میلیون نفر.

۳. حتی یک نفر هم گم نشد.

۴. انجام این کار برای انسان خیلی سخت است.

پسر کوچکی که برای اولین بار به دریای سرخ رفت. پدرش از او در مورد درسش پرسید. درس او در مورد چگونگی عبور بنی‌اسرائیل از دریای سرخ بود. او گفت که موسی سپاه مهندسان را فراخواند و آنها پلی روی دریا ساختند و همه با خیال راحت از آن عبور کردند. پدر پرسید: «پسرم، آیا این چیزی است که معلم به تو گفت؟» پسر پاسخ داد: «نه، اما اگر این را باور نکنی، مطمئناً آنچه را که آن معلم به من گفت نیز باور نخواهی کرد.»

د. کاربرد شخصی.

1. امروز با چه سختی روبرو هستی؟

2. مطمئن باش که خدا می‌تواند از پسِ اوضاع برآید.

3. لوقا 1:37 «زیرا نزد خدا هیچ چیز غیرممکن نیست.»

سوم. هیچ دعایی نیست که خدا نتواند پاسخ دهد.

الف. خدا از پاسخ دادن به دعاهای ما لذت می‌برد.

(تثنیه 4:7) «زیرا کدام ملتی به این بزرگی است که خدا به او نزدیک باشد، همانطور که خداوند، خدای ما، در هر چیزی که از او می‌خواهیم، ​​هست؟»

(مزمور 34:15) «چشمان خداوند بر صالحان است و گوش‌های او به فریاد آنها باز است.»

ب. او ممکن است دعای ما را آنطور که شما می‌خواهید پاسخ ندهد، اما به آن پاسخ خواهد داد.

ج. دعاهای بی‌معنی:

۱. ما نمی‌توانیم دعا کنیم: «پروردگارا، احیای روحانی بفرست»، و سپس از انجام هر کاری که می‌توانیم برای نزدیک شدن شخصی به او انجام دهیم، کوتاهی کنیم.

۲. ما نمی‌توانیم دعا کنیم: «پروردگارا، جان‌ها را نجات بده»، و سپس از شهادت دادن به گمشدگان خودداری کنیم.

۳. اگر مایل نیستیم که خدا از ما استفاده کند، نیازی به دعا برای مبلغان بیشتر نیست.

۴. هیچ دعایی وجود ندارد که خدا نتواند پاسخ دهد.

۵. او می‌تواند به دعاهای شما نیز پاسخ دهد.

خدا می‌تواند هر کاری انجام دهد. امروز صبح به چه چیزی نیاز داریم؟ آیا چیزی برای خداوند سخت است؟ خیر. اگر امروز بدون مسیح هستید، بیایید و او را به عنوان خداوند و نجات‌دهنده بپذیرید. اگر در بحبوحه یک موقعیت سخت هستید، بیایید و امروز خود را به او بسپارید و او شما را از آن عبور خواهد داد. اگر در مورد دعا کنجکاو هستید، بدانید که خدا می‌خواهد امروز به دعای شما پاسخ دهد.

خدا می‌تواند و خدا خواهد کرد

آیا تا به حال شاهد بوده‌اید که خدا کاری قدرتمند در زندگی شما انجام دهد، و بعداً در مورد اینکه خدا در موقعیتی مشابه به شما کمک خواهد کرد، شک کنید؟ به عنوان مثال، تأمین مالی. در سراسر کلام خدا، او وعده داده است که نیازهای قوم خود را برآورده کند. شاید شما در یک مقطع از زندگی خود به موفقیت بزرگی دست یافته‌اید، اما بعداً با وضعیت مالی دشوارتری روبرو شده‌اید.



خطبه شکرگزاری

متن: مزمور ۱۰۳
مقدمه
تنها چند روز کوتاه دیگر، روز شکرگزاری را جشن خواهیم گرفت. شرم‌آور است که ما به عنوان یک ملت، هر سال فقط یک روز را برای شکرگزاری از خداوند اختصاص داده‌ایم. ما باید هر روز زمانی را برای ستایش او که ما را به وفور نعمت بخشیده است، اختصاص دهیم.

هفته گذشته در یکی از فروشگاه‌های مواد غذایی محلی مشغول خرید بودم و متوجه شدم که شکرگزاری تقریباً نادیده گرفته شده است. کریسمس، به دلیل قدرت تجاری زیادش، در حال حاضر در فروشگاه‌ها عرضه می‌شود. به طور قابل توجهی، زائران کاغذی که سال‌ها پیش فروشگاه‌ها را تزئین می‌کردند، غایب هستند. اکنون به محض اینکه هجوم بزرگ برای خرید لباس و شیرینی تمام می‌شود، تجاری‌سازی کریسمس آغاز می‌شود. ما با بابانوئل و آدم‌برفی بمباران می‌شویم. اما به عنوان قوم خدا، شایسته است که نه تنها اکنون، بلکه اغلب اوقات، افکار خود را بر خوبی‌های خدا متمرکز کنیم و از او به خاطر آنچه هست و برای همه کارهایی که برای ما انجام داده است، قدردانی کنیم. بنابراین، امروز و صبح یکشنبه آینده بر این موضوع شکرگزاری تمرکز خواهیم کرد.

اگر کتاب مقدس خود را دارید، به مزمور ۱۰۳، متنی که قبل از دعایمان می‌خوانیم، مراجعه کنید.

کسی این را "همسرایی هللویا"ی داوود نامیده است. توجه کنید که در متن ما، او روح خود را خطاب قرار می‌دهد. او هنگام ستایش خداوند، تمام کارهایی را که خدا انجام داده است به خود یادآوری می‌کند، اما در متن می‌بینیم که او در اینجا از یک ابزار دستوری استفاده می‌کند و روح خود را آموزش می‌دهد. این برای تفسیر صحیح این متن مهم است.

۱. خداوند را ستایش کنید و نعمت‌های خود را بشمارید (آیات ۱-۲)

این دعایی است جز ستایش خداوند. هیچ التماس، درخواست، درخواست یا التماسی در این دعا وجود ندارد. این ستایش خالص و بی‌عیب و نقص خداوند است. داوود از نعمت‌های خدا مبهوت شده بود. به ما گفته نشده است که داوود در چه شرایطی این مزمور را دریافت کرد، اما تصور چگونگی وقوع آن دشوار نیست. با نگاهی به زندگی‌اش، و شمردن نعمت‌هایش به جای شکایت از بارهایش، داوود دریافت که خدا چقدر برایش انجام داده است. او متوجه شد که خدا چقدر خوب بوده و او چقدر شایسته‌ی این همه نعمت نیست. این دعای ستایش، این دعای خیر که از اعماق قلبش سرچشمه می‌گرفت و بر روی پوستش جاری می‌شد، بیانگر قدردانی او از خداوند بود.

داوود با سرود خود، خداوند را ستایش کرد: اگر در ستایش خداوند مشکلی دارید، کافیست این مزمور را بخوانید. مزمور یک سرود است. در واقع، تمام مزامیر توسط عبرانیان سروده شده است. سرودها، همانطور که کتاب مزامیر نیز شناخته می‌شود، یک کتاب سرود است. بنابراین داوود این سرود ستایش را برای خداوند خواند. می‌توانم داوود را تصور کنم، سرشار از احساسات، پرشور در تمام کارهایی که انجام می‌داد، و با تمام وجود خدا را ستایش می‌کرد. او امروز در برخی از کلیساهای ما دوران سختی را می‌گذراند. او به گذاشتن تمام وجودش در کار اعتقاد داشت. این پادشاه باستانی عبری همچنین یک موسیقیدان ماهر بود، مردی که با احساس و اعتقاد می‌خواند. این سرود، سرودی شاد برای ستایش خداوند بود. این کلمات وقتی داوود آنها را می‌خواند، خشک و بی‌روح نبودند. آنها پر از زندگی و انرژی بودند. آنها بخشی از پرستش او بودند. به یاد دارید که داوود هنگام پرستش خدا به رقصیدن عادت داشت. به یاد داشته باشید که یکی از همسرانش، میکال، او را تأیید نکرد و از او انتقاد کرد و خدا او را به خاطر انتقادش نازا کرد. حال، مردی که هنگام پرستش خدا می‌رقصد، هنگام خواندن این سرود، خشک و یکنواخت نخواهد بود. این سرود مانند مرثیه تشییع جنازه یا رکوئیم خوانده نمی‌شود. این سرود ستایش بود. داوود آن را با شادی و با اشتیاق عمیق خواند تا به خدا و هر کس دیگری که می‌توانست بشنود، بفهماند که چقدر واقعاً می‌خواهد خدا ستایش و جلال را دریافت کند. مزامیر پر از این نوع سرودهای ستایش است.

مزمور ۳۴:۱۲ (درباره داوود، زمانی که در حضور ابیملک وانمود به دیوانگی کرد، ابیملک او را بیرون راند و او رفت.) "من همیشه خداوند را ستایش خواهم کرد. ستایش او همیشه بر لبان من خواهد بود. من به خداوند فخر خواهم کرد. فروتنان خواهند شنید و شادمان خواهند شد. با من عظمت خداوند را اعلام کنید. بیایید با هم نام او را ستایش کنیم."

مزمور ۶۶:۱-۴: "ای تمامی زمین، با شادی برای خدا فریاد بزنید! جلال نام او را بسرایید؛ ستایش او را با شکوه انجام دهید. به خدا بگویید: "اعمال تو چقدر شگفت‌انگیز است! دشمنانت به خاطر قدرت عظیم تو در برابر تو سر تعظیم فرود خواهند آورد. تمامی زمین تو را خواهند پرستید و تو را ستایش خواهند کرد. آنها نام تو را ستایش خواهند کرد."

مزمور ۸۱، ۹۲ و بسیاری دیگر، سرودهای ستایش خداوند هستند.

داوود در ستایش خداوند جدی بود. این کاری نبود که او فقط در مراسم مذهبی در معبد انجام می‌داد. این بخشی از تجربه روزمره او بود. او از خداوند سپاسگزار بود و نمی‌توانست جلوی ستایش او را بگیرد.

ما باید در نحوه خواندن سرودهای ستایش خود به این موضوع توجه کنیم.

حالا، داوود در حال خواندن نسخه عبری باستانی «نعمت‌های خود را بشمار» بود.

۲. زندگی در رابطه با خدا کامل و سالم است (آیه ۳)

به آیه ۳ نگاه کنید. (آیه را بخوانید)

یکی از نام‌های شیطان، متهم‌کننده برادران است. در کتاب ایوب می‌بینیم که او برای متهم کردن ایوب به حضور خدا می‌رود.