ኣመንቲ ብቕጽበት ዓይኒ ብኸመይ ክቕየሩ እዮም? ኣብቲ ግዜ እቲ፡ ኵሎም እቶም ብኢየሱስ ዝኣምኑ፡ ህያዋንን ምዉታትን፡ ናብቲ ዝተመባጽዓና ክቡርን ዘለኣለማዊን ኣካላት ክቕየሩ እዮም። ሞት ንዘልኣለም ክጠፍእ እዩ። ሞት ድሕሪ ደጊም ንዝኾነ ሰብ ክጎድእ ኣይክእልን እዩ። ኣመንቲ ብቕጽበት ዓይኒ ብኸመይ ክቕየሩ እዮም? ነዚ ሕቶ እዚ ርድኢት ንምእካብ 1ቆሮ 15፡50-53 ክንርኢ ኣሎና። ንሕና ብሓፈሻ ዝተፈላለዩ ደረታት የጋጥመና እዩ። ብፍላይ ነዚ ዘስተውዕሉ ኣካላዊ፡ ኣእምሮኣዊ ወይ ስምዒታዊ ድኻም ዘለዎም ውልቀሰባት ኣለዉ። ኣሕዋተየ፡ ስጋን ደምን ንመንግስቲ ኣምላኽ ክወርስ ከም ዘይክእል፡ ዘይጠፍእ ድማ ነቲ ዘይጠፍእ ከም ዘይወርስ እነግረኩም ኣለኹ። ስምዑ፡ ሓደ ምስጢር እብለኩም ኣለኹ፡ ኩላትና ኣይንድቅስን ኢና፡ ኩላትና ግን ክንልወጥ ኢና - ኣብ ብልጭታ፡ ብቕጽበት ዓይኒ፡ ኣብ ናይ መወዳእታ መለኸት። መለኸት ኪድመጽ እዩ፣ ምዉታት ዘይጠፍኡ ኪትንስኡ እዮም፣ ንሕናውን ክንልወጥ ኢና። እቲ ዝጠፍእ ዘይጠፍእ፡ መዋቲ ድማ ዘይመውት ክኽደን ኣለዎ (1ቆሮ 15፡50-53)። ገለ ሰባት ናይ ምርኣይ ጸገም ክህልዎም ይኽእል እዩ፤ እንተኾነ ግን ዝሓሸ ኣቀራርባ ናብራ ክርእዩ ይኽእሉ። ገሊኦም ሰባት ጽንኩራት ኪዀኑ ይኽእሉ እዮም፣ ኰይኑ ግና፡ ብስራት ኣምላኽ ክሰምዑ ይኽእሉ እዮም። ገለ ሰባት ድኹማትን ሓንካሳትን ክኾኑ ይኽእሉ እዮም፣ ገና ግን ብፍቕሪ ኣምላኽ ክዘውሩ ይኽእሉ። ካብዚ ሓሊፉ እቶም ስንክልናታት ሓላፊ ጥራይ እዮም፣ ግዝያውያን እዮም ዝብል ደገፍ ኣለዎም። ጳውሎስ ኩሎም ኣመንቲ ኢየሱስ ምስ ተመልሰ ሓድሽ ኣካል ከም ዝወሃቦም ይሕብረና፣ እዞም ኣካላት እዚኦም ድማ ብዘይ ስንክልና ከም ዝኾኑ፣ ዳግማይ ከም ዘይሓምሙ፣ ከም ዘይጉድኡ፣ ከም ዘይሞቱ። እዚ እዩ እቲ ኣብ ግዜ መከራና ክንጣበቐሉ ዝግበኣና ተስፋን ምትእምማንን። ‘ኣብ ምጥምዛዝ ዓይኒ’ እንታይ ማለት እዩ፧ ጳውሎስ ዝብለና ዘሎ መዋቲን ሓጢኣተኛን ዝበላሸወን ኣካላትና ናብ መንግስቲ ኣምላኽ ክኣቱ ከምዘይክእል እዩ። እዚ ምድራዊ ስጋ እዚ ክሓልፍ ኣለዎ ከምቲ ንሕና ክርስትያን፡ እቶም ንኢየሱስ ክርስቶስ ከም ጎይታን መድሓኒን ኣሚንና እንቕበልን ካብ ኩሉ ሓጢኣትን ሓዘንን ሕማምን ሞትን ነጻ ዝኾነ ሓድሽ ኣካል ክንወርስ ኢና። ትርጉም ናይዘን ቃላት እዚኣተን ብናይ ጳውሎስ ቀዳማይ ምትእትታው ይጉልሕ፡ "ኣሕዋተይ ሕጂ እዚ እብል ኣለኹ" (ቁ. 50)። ሓደ ኣብዚ ዘይተለምደ ኣቓልቦ ምውሳድ እዩ “ስጋን ደምን ንመንግስቲ ኣምላኽ ክወርስ ከም ዘይክእል፡ ዘይጠፍእ ድማ ነቲ ዘይጠፍእ ከም ዘይወርስ” (ቍ. 50)። ጳውሎስ ብዛዕባ እቶም ክርስቶስ ናብ ምድሪ ኣብ ዚምለስ ኣብ ዝኾነ እዋን ዝነብሩ ሰባት ብተምሳጥ ይጠቅስ። "ስጋን ደምን" መብዛሕትኡ ግዜ ንህያዋን ንምምልካት ይጥቀሙሉ ነበሩ። "ምውራስ" ኣብዚ ምርካብ፡ ምህላው ዘመልክት ኮይኑ፡ ኣብዚ ዘይተለምደ ሃይማኖታዊ ኣገዳስነት ዘመሓላልፍ ኣይኮነን። ህያዋንን ምዉታትን ኣብ ምምላስ ኢየሱስ ክርስቶስ ብለውጢ ክሓልፉ እዮም፤ እቲ ህያው ክቕየር እዩ፤ ምዉታት ኪትንስኡ እዮም። ጳውሎስ “እንሆ ምሥጢር ከርእየኩም ኣለኹ” (ቍ. 51) ኢሉ ይእውጅ ኣሎ። ኣብዚ ንኣንበብቲ ስምዑዎን ብፍላይ ኣገዳሲ ዝብሎ ነገር ከም ዘለዎን ይነግሮም ኣሎ። እዚ ካልእ ዘገርም ኣዋጅ እዩ። ምናልባት እቲ ብልሹውን ግዝያውን ሰብኣዊ ኣካላትና ከመይ ጌሩ ምስ ኣምላኽ ንዘልኣለም ክኣቱ ከም ዝኽእል ምስጢራዊ ምስጢር ይቃልዕ ኣሎ። እቲ ቀሊል መልሲ፡ እቶም ኣካላት ናይቶም ብእምነት ብክርስቶስ ድሕነት ዘረጋገጹ ኣመንቲ ይኹኑ ብዘየገድስ፡ ኣይክእሉን እዮም። ነፍሲ ወከፍን ነፍሲ ወከፍን ዳግማይ ዝተወልደ ክርስትያን ካብቲ ንቡር ሰብኣዊ ኣካላቱ ናብቲ ዝኽበር ሰማያዊ ኣካላቱ ክቕየር እዩ። እዚ ኩሉ ዝኸውን ክርስቶስ ንደቁ ክምለስ ከሎ እዩ ከምቲ ኣብ ዮሃ 14፡2-3 ዝበሎ። እቶም ብክርስቶስ ዝሞቱ መጀመርያ ናብ ሓድሽ ሰማያዊ ኣካል ክትንስኡ እዮም፣ ንሕና ብህይወት ዘለናን ዝተረፍናን ድማ ኣብ ኣየር ክንረኽቦምን ከምኡ እውን ክንልወጥን ክንስቀል ኢና። “ኩላትና ኣይንድቅስን ኢና” (ቁ. 51) ኣብታ መዓልቲ ብህይወት ዘለዉ ክርስትያናት ከም ዘይሞቱ ገና ብኡንብኡ ከም ዝቕየሩ ይእውጅ። ምፍንጃር መለኸት ሓድሽ ሰማይን ሓዳስ ምድርን ከላልዮም እዩ። ንምእማኑ ዘጸግም ፍጻሜታትን ካልእ ፍሉይ ኣጋጣሚታትን ንምጅማር መለኸት ብቐጻሊ ይንፋሕ ስለ ዝነበረ ህዝቢ ኣይሁድ ትርጉም ናይዚ ምተረድኦ (ዘሁ 10፡10)። እዚ እዩ እቲ ካልኣይ ምጽኣት ክርስቶስ ዝበሃል። ጳውሎስ ኣብቲ ግዜ እቲ ኺፍጸም ከም ዝቐረበ ኣይኰነን ዚገልጽ ነይሩ። እዚ ለውጢ እዚ ቅጽበታዊ ክኸውን እዩ፣ “ብሓጺር ህሞት፣ ብቕጽበት ዓይኒ” (ቁ. 52)። “ብቕጽበት ዓይኒ” ተባሂሉ ተጠቒሱ ኣሎ። እዚ ድማ ንዝኾነ ክሕሰብ ዝኽእል ዓይነት መለክዒ ዝጻረር ኣዝዩ ቅልጡፍ ክኸውን እዩ። ኣዝዩ ቅልጡፍ ክኸውን እዩ እሞ ዝኾነ ሰብ “የሱስ ኣብዚ ኣሎ! ኣብኡ ኣሎ!” እቲ ግዜ እቲ መዐቀኒ የብሉን። ክርስትያናት ነዚ ለውጢ እዚ ብኸመይ ምላሽ ኪህቡ ኣለዎም፧ ጳውሎስ “ምልዋጥ” ብድምጺ ምፍንጃር መለኸት ከም ዝጽንበር ይዛረብ፣ እዚ ድማ ብተደጋጋሚ ኣብ ቅዱሳት መጻሕፍቲ ህላወ ኣምላኽ ዘበስር ዝነበረ ነገር እዩ። እዛ ናይ መወዳእታ መለኸት መደምደምታ እያ ዘመልክት፣ መወዳእታ ናይቲ ዝተፈጸመ ነገር። እዚ ናይ መወዳእታ ድምጺ መለኸት እውን ደጊም ደጊም ካብኡ ከምዘይግለሉ ከበስር እዩ። እቲ መለኸት ምድማጽ እቲ ጐይታ ንዅሎም ደቂ ሰባት ዝጸውዖ ጻውዒት’ዩ ከምቲ ንምዉታት ናብ ህይወት ዝጽውዕ። ኢየሱስ ነቲ ሞይቱ ኣብ መቓብር ንኣርባዕተ መዓልቲ ዝጸንሐ ሰብኣይ ተዛረቦ፣ኣልኣዛር ውጻእ።